Dominee W. Visscher opent de bijeenkomst. Hij vertelt dat zijn moeder van Urk komt en zelf wekelijks vis eet. Daarna leest hij Psalm 87 waarin de landen worden genoemd waar Stichting Ismaël actief is. Rahab staat voor Egypte en Babel voor Irak. Toentertijd grootmachten. Er komt een tijd voor de vijandige volken rondom Israël, dat de heilsboodschap ook bij hen gestalte zal krijgen. God bouwt zijn Koninkrijk in landen als Jordanië, Libanon en Irak. Er zijn mensen die daar in woord en daad de God van Abraham liefhebben. Aansluitend aan de meditatie zingen we a capella Psalm 87.
Ismaël-directeur Jan Vreeken geeft vervolgens een korte introductie over het werk van de stichting. Per land in het Midden-Oosten licht hij enkele projecten uit en vertelt over de link met de Bijbel. Jemen is het land van de koningin van Sheba. Libanon is een vaak genoemd land in de Bijbel en de Hof van Eden lag in het huidige Irak.
Na de korte presentatie volgt een live verbinding met een Arabisch voorgangersechtpaar dat zich geroepen voelt om te werken in Noord-Irak onder de vluchtelingen en Jezidi’s. Ze lieten alles achter zich en gingen. Naast de financiële uitdagingen willen ze net als Paulus wijs zijn en de bekwame tijd uitkopen. Hij is voorganger in een protestantse gemeente. Zijn drijfveer is: Als de mensen niet naar de kerk komen, dan kom ik naar de mensen toe. Zo ontstaan er veel ontmoetingen en gesprekken om te getuigen van Gods Woord.
“Zijn drijfveer is: Als de mensen niet naar de kerk komen, dan kom ik naar de mensen toe.”
Zij is arts in een Jezidi-vluchtelingenkamp. Daardoor ontmoet ze veel mensen persoonlijk en adviseert ze op medische én geestelijk gebied. Die ochtend sprak ze een 35-jarige vrouw. Zij sprak voor het eerst openlijk over haar situatie. Ze is moeder van drie gehandicapte kinderen. De oudste van 14 jaar stierf twee maanden geleden. Elke dag zorgt ze voor haar kinderen, maar verbergt hen ook uit schaamte. “De Koran vertelt ons dat we schuldig zijn. Het is een straf van God als je gehandicapte kinderen krijgt.” Daarop inspelend vertelde de arts het Bijbelverhaal van de blinde man. De discipelen vroegen aan Jezus: “Rabbi, wie heeft er gezondigd, deze, of zijn ouders, dat hij blind zou geboren worden?” Jezus antwoordde: “Noch deze heeft gezondigd, noch zijn ouders, maar dit is geschied, opdat de werken Gods in hem zouden geopenbaard worden.” Daarna deelde ze ter bemoediging Psalm 73, de Psalm van Asaf. De 35-jarige moeder had veel vragen, binnenkort is er een vervolgafspraak.
Het echtpaar: “We hebben een grote droom voor de bediening in de vluchtelingenkampen. UNHCR is vertrokken. Er is veel nood en we kunnen veel betekenen, geestelijk en qua gezondheidszorg voor de duizenden mensen die onder primitieve omstandigheden wonen.”
De tijd vloog om. Het was bijzonder om te horen van mensen die uitreiken en van betekenis zijn. Ondernemers kregen de gelegenheid om vragen te stellen. Daarna deelde bestuurslid Jan Roukens een machtigingskaart uit die ze konden invullen en daarbij een project aanvinken. We aten uiteraard versgebakken vis en een heerlijke rijstmaaltijd. Daarna was er nog tijd voor ontmoeting en gesprek. Er was veel openheid onder de ondernemers om te praten over de combinatie van hard werken, goed doen en van betekenis zijn.
Stichting Ismaël spreekt haar dank uit voor de warme ontvangst en samenwerking met Dayseaday. Sinds 1986 is Dayseaday een toonaangevende handelspartner in verse en diepgevroren visproducten, gevestigd op het voormalige eiland Urk. De onderneming handelt in vis in meer dan zestig landen en is maatschappelijk betrokken.
