Impressie 16: In een nieuwe wereld…

Project

Ze is mijn taaldocente, maar eigenlijk is docent niet het passende woord voor de manier waarop ze mij de taal leert. Ze is meer een moederfiguur
die de voorwerpen aanwijst en met eindeloos geduld reageert op mijn vragen: Wat is dat? Hoe zeg ik dat? Of: Ik begrijp het niet. Kun je het nog een keer uitleggen?

Nooit klaar met leren

Het leren stopt niet als de les klaar is. Onderweg naar huis, probeer ik de cijfers op de verkeersborden in het Arabisch te ontcijferen.
Wat valt het tegen om me weer een kind te voelen en niet alles wat ik wil te kunnen zeggen.

Oefenen in de praktijk

We oefenen ook in de praktijk. Hoe gedrag je je als je wat wilt kopen? En hoe, als je op visite bent? Door mijn nog heel beperkte woordenschat doet ze het voor: hoe moet je zitten, en hoe je als gastvrouw de koffie inschenkt. Als ik genoeg koffie heb gehad, schud ik het kopje heen en weer. Niet meer, betekent dat.

Een week later zijn we op visite in haar familiehuis, ze is weer tante geworden. Voorzichtig schuif ik wat geld onder het babydekentje als ik de kleine in mijn handen heb, zoals ik heb geleerd.
Zo zet ik de eerste stappen in een voor mij nieuwe wereld, die zo anders is als waar ik opgroeide.

Nieuwsgierig

Door het intensief samen optrekken deelt ze veel van haar leven. Ik ben nieuwsgierig, maar zij ook. Twee zo verschillende werelden schuiven langs elkaar. We laten elkaar erin toe. Ik zie wat haar van jongs af aan gevormd heeft. De gastvrijheid en het delen zijn zo mooi. Maar ook proef ik de angst en donkerheid, en zie de vurigheid in haar ogen. Bijvoorbeeld als ze (in het Engels) iets uit probeert te leggen over de islam. Dat is haar wereld. Zij hoorde vijf keer per dag de oproep van de moskee om te bidden vanaf dat ze kind was.

Ja, er is vuur in haar ogen. Maar wie deelde het Leven met haar? De vergeving en verzoening die er is door dat “het Licht” naar de wereld kwam?

Bevrijding, hoop en licht

De laatste jaren kruisen christenen haar pad – christenen aan wie ze de taal leert en leerde. Zij brengen een andere wereld mee. De Westerse wereld maar ook een wereld waarin er nog altijd veel mensen geloven dat God de Vader Zijn Zoon stuurde. Om Zijn nieuwe wereld te brengen van bevrijding, hoop en licht.

Het is mijn gebed dat we op een dag samen die wereld mogen ontdekken.

Deze impressie is geschreven door een veldwerker die eerder dit jaar uitgezonden is.

Meer lezen?

Wil je meer weten over onze veldwerkers? Of voel je je ook geroepen om te gaan?
We hopen en bidden dat de Heere aan die en gene het verlangen zal geven om voor langere tijd (longterm) uitgezonden te worden, het is hard nodig.
Lees hier meer over de Woestijnleven projecten.

Helpen?

Wilt u deze projecten een financiële impuls geven?

Uw gift (ANBI, fiscaal aftrekbaar) is heel hartelijk welkom op rekeningnummer
NL68 TRIO 0786 7131 43 t.n.v. Stichting Ismaël of via de donatiepagina op deze website.
Hebt u de mogelijkheid om periodiek te steunen?
Klik hier en kies als bestemming Woestijnleven (veldwerkers algemeen).