Bezoekers van de Ismaël Familiedag dachten samen met Bart Pater (bestuurslid Stichting Ismaël) na over de term ‘roeping’. Wanneer ben je geroepen? Je roeping dichtbij of ver weg ligt op een kruispunt van een aantal factoren:
- Het spreken van God door Zijn Woord en Zijn leiding in je leven.
- Je gaven, talenten en vaardigheden, al meegekregen vanaf je opvoeding.
- De nood of vraag en de opdracht die naar je toekomt en die je raakt.
- Een verlangen, liefde om het te gaan doen.
Betrokken
Ruth vertelde via de videoverbinding over haar persoonlijke roepingsproces. ‘Het begon bij mij rondom het Woord van God, waar onder andere het zendingsbevel tot me sprak; het staat er klip en klaar. Ik had door mijn werk als therapeut veel ervaring met vluchtelingen en dat deed mijn hart sneller kloppen. Ik heb vrienden die in Libanon wonen en werken. Na een bezoek aan hen voelde ik me erg betrokken bij hen en hun missie. Hoewel ik graag naar Libanon zou gaan, brak daar de oorlog uit. Zodoende ben ik in een land in de regio terecht gekomen. Hoewel het een andere plaats is, voel ik me in het Midden-Oosten op m’n plek. Het hier zijn klopt. Dat voel en merk je door rust in je hart en je blij bent met de dingen die je doet.
Dit (short term) jaar is ook een verkenning van mijn roeping. Ik heb veel moeten achterlaten; m’n hechte familie en leuke baan. Maar ik heb er ook veel voor teruggekregen. Het is heel westers om alles uit te stippelen, maar als God aan de deur van je hart klopt en je een verlangen geeft, is het goed om dat te onderzoeken.
Openingen
Laatst was ik voor een zelfgemaakt schilderij bij een lijstenmaker. Hij kwam er al snel achter dat ik christen was en ratelde een islam-betoog van een half uur af. Daarna wilde hij graag nog een keer afspreken. ‘Dat is prima’ zei ik; ‘maar dan luister jij ook naar mij als ik wat vertel.’ In het gesprek zelf was er geen opening, maar wellicht wel in het vervolggesprek.
In de heersende cultuur is veel angst. Ze moeten hier vijf keer per dag bidden. Dat is zó anders dan dat Jezus ons leert bidden met onder andere het Onze Vader. Bijvoorbeeld over het vergeven van je vijanden. Dat kennen ze hier niet. Toen ik een moeder van een gehandicapt kind sprak, vertelde ze me dat ze was vervloekt door de imam en uitgestoten vanwege haar kind. Daar is ruimte om te getuigen, om een andere zienswijze te delen en te doen wat Jezus ons opdraagt te doen.
“Het lijkt wel alsof in Nederland het zout is opgeborgen in een zoutzak.”
Ik zou graag resultaat willen zien, maar het is zaaien, zaaien en zaaien. Er is hier heel veel nood. Toen ik uit de stad een paar uur naar het zuiden reed, kwamen we in een klein huisje. Toen ik binnen was, kreeg ik een baby in mijn armen gedrukt. Het was 1 van de 13 kinderen die het gezin had. Ik werd met ontferming bewogen en dacht: Er is niemand die gaat vertellen over het zout der aarde. Het lijkt wel alsof in Nederland het zout is opgeborgen is in een zoutzak. Toch luidt de zendingsopdracht om daar, waar je ook bent, te getuigen. In Nederland en juist ook in het Midden-Oosten. Wees daarom het zout der aarde.’
Meer lezen?
Wil je meer weten over onze veldwerkers? Of voel je je ook geroepen om te gaan? We hopen en bidden dat de Heere aan die en gene het verlangen zal geven om voor langere tijd (longterm) uitgezonden te worden, het is hard nodig. Lees hier meer over de Woestijnleven projecten.
Helpen?
Wilt u deze projecten een financiële impuls geven? Uw gift (ANBI, fiscaal aftrekbaar) is heel hartelijk welkom op rekeningnummer NL68 TRIO 0786 7131 43 t.n.v. Stichting Ismaël of via de donatiepagina op deze website.
doneren